Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Ναὸς Ἁγίου Ἄμπο κάτω ἀπὸ τὸ Ναὸ τῆς Ἁγίας Σουσανίκ
Ὁ Ἅγιος Ἄμπο τῆς Τυφλίδας
ὁ Μάρτυς ἀρωματοποιός
Ἡ μνήμη του τιμᾶται στὶς 8 Ἰανουαρίου


Ἡ Τυφλίδα, ἡ ὁποία γιὰ ἕνα μικρὸ χρονικὸ διάστημα βρισκόταν ὑπὸ βυζαντινὸ ἔλεγχο παραδόθηκε τὸ 655 στὰ χέρια τῶν Μουσουλμάνων, ὅπου καὶ παρέμεινε γιὰ περισσότερο ἀπὸ ἕνα αἰῶνα. Τὸ μαρτύριο τοῦ Ἁγίου Ἄμπο τὸ 786 κατέγραψε ἕνας παρατηρητὴς ὀνομαζόμενος John of Saban. Στὸν πρόλογό του αὐτὸς περιγράφει τὴν οἰκτρή κατάσταση στὴν ὁποία εἶχε περιέλθει τὸ γεωργιανὸ ἔθνος ἀπὸ τὴν ἀραβικὴ κατοχὴ καὶ τὴν πίεση τοῦ ἐξισλαμισμοῦ του. Ἡ δύναμη τοῦ καταναγκασμοῦ καὶ ἡ πονηριὰ τοῦ δυνάστη κατακτητὴ ἔκανε τοὺς Γεωργιανοὺς νὰ αἰσθάνονται σὰν τὰ καλάμια στὶς ριπὲς τοῦ ἀνέμου. Ὁ καταναγκασμὸς αὐτὸς ὤθησε καὶ τὸν Ἄραβα στὴν καταγωγὴ Ἅγιο Ἄμπο νὰ ἀρνηθεῖ τὴν πατρώα ἀπάτη καὶ νὰ ἀσπασθεῖ τὸ Χριστιανισμό, γιὰ τὸν ὁποῖο καὶ μαρτύρησε.
Τὸ ἔτος 772 ὁ πρίγκιπας Νέρσης, γιὸς τοῦ Κουροπαλάτη, ποὺ διοικοῦσε τὴ Γεωργία, προσκλήθηκε ἀπὸ τὸ διοικητὴ τῶν πιστῶν τῆς Βαβυλῶνος, τὴν ὁποία ὁ ἴδιος εἶχε ἱδρύσει, Ἀμπντουλὰ Χαλίφη. Ἐκεῖ ὅμως τὸν περίμενε μακροχρόνια κράτηση στὶς φυλακές, μέχρι ποὺ ὁ Χαλίφης Ἀμντουλὰ πέθανε καὶ τὸν διαδέχθηκε ὁ γιός του Μαχντί. Αὐτὸς ἀπελευθέρωσε τὸ Νέρση καὶ τὸν ἀπέστειλε στὴν πατρίδα του, ποὺ τὸν ἀκολούθησε καὶ ὁ δεκαοκταετὴς Ἅγιος Ἄμπο. Αὐτὸς ἦταν γνήσιος ἀπόγονος τοῦ Ἰσμαήλ, Σαρακηνὸς τὸ γένος καὶ ζοῦσε μὲ τοὺς γονεῖς καὶ τὰ ἀδέλφια του στὴ Βαγδάτη. Θέλοντας νὰ ἀκολουθήσει τὸ Δούκα Νέρση στὴ Γεωργία μπῆκε στὴν ὑπηρεσία του ὡς καλὸς ἀρωματοποιὸς καὶ παρασκευαστὴς ἀλοιφῶν, δηλαδὴ χημικός. Ὁ ἐρχομός του στὴ Γεωργία θεωροῦσε ὅτι ἦταν θεϊκὴ ἀπόφαση, ἀφοῦ ἦταν πολὺ πιστός, καὶ ὡς ἀπόγονος τοῦ Ἀβραὰμ θυμόταν τὰ λόγια ποὺ εἶχε πεῖ σ’ αὐτὸν ὁ Θεός, «Ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς σου καὶ ἐκ τῆς συγγενείας σου καὶ ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου εἰς τὴν γῆν, ἣν ἄν σοι δείξω» (Γενεσ. 12, 1).
Ὅταν ἔφθασε στὴ Γεωργία ζοῦσε μαζὶ μὲ τὸ Δούκα Νέρση καὶ οἱ ἀρετές του τὸν ἔκαναν πολὺ δημοφιλή. Σύντομα ἔμαθε τὰ συνομιλεῖ, νὰ γράφει καὶ νὰ διαβάζει στὰ γεωργιανά. Ἄρχισε νὰ διαβάζει τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ συνήθιζε τακτικὰ νὰ ἐκκλησιάζεται. Μάλιστα στὰ πειράγματα πολλῶν ἀπαντοῦσε μὲ θεολογικὴ κατάρτηση καὶ σοφὴ ἀπολογητικὴ γνώση, ποὺ ἔδειχνε ὅτι ἦταν ἀπόλυτα ἐξοικειωμένος μὲ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη. Ἔτσι ἀποξενώθηκε ἀπὸ τὸ μωαμεθανισμὸ καὶ ἐγκατέλειψε τὰ ἔθιμα καὶ τὶς πεποιθήσεις του. Θεῖος ἔρωτας γενήθηκε μέσα του καὶ προσευχόταν κρυφὰ καὶ νήστευε κατὰ τὶς χριστιανικὲς παραδόσεις. Ἐπιθυμοῦσε πολὺ νὰ βαπτισθεῖ καὶ νὰ γίνει Χριστιανός, ἀλλὰ φοβόταν τοὺς συμπατριῶτες του Σαρακηνούς, ποὺ εἶχαν καταλάβει τὴ Γεωργία.
Κατὰ τὸ ἔτος 779 οἱ Σαρακηνοὶ εἰσβολεῖς ἐξόργισαν τὸ Νέρση ποὺ ἀποφάσισε νὰ τοὺς πολεμήσει. Ἂν καὶ αὐτὸς περικυκλώθηκε ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Σωτήρα Χριστοῦ ξέφυγε ἀπὸ τὰ χέρια τους καὶ κατευθύνθηκε μέσα ἀπὸ τὰ βουνὰ τοῦ Καυκάσου πρὸς τὴν Ὀσετία. Μαζί του ἔφυγε καὶ ὁ ὑπηρέτης του Ἄμπο. Μακριὰ ἀπὸ τὸ φόβο τῶν Σαρακηνῶν, πρώην συμπατριωτῶν του, ὁ Ἄμπο ζήτησε νὰ βαπτισθεῖ στὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας μας Τριάδος καὶ ἔκτοτε ζοῦσε μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ μας νηστεύοντας καὶ προσευχόμενος.
Γιὰ περίπου τρία χρόνια ὁ Ἄμπο ὁμολογοῦσε ἀνοιχτὰ τὴ χριστιανικὴ πίστη του στοὺς δρόμους τῆς Τυφλίδος καὶ συγκινοῦσε τὰ χριστιανικὰ πλήθη ποὺ ὑπέφεραν ἀπὸ τὴ μουσουλμανικὴ καταπίεση, μὲ τὸ παράδειγμά του καὶ τὴν πίστη του. Οἱ ἀπειλὲς τῶν Ἀράβων συμπατριωτῶν του δὲν τὸν ἐπηρέαζαν, οὔτε μείωναν τὸν ζῆλο του. Τὸ 786 καταγγέλθηκε ὡς Χριστιανὸς καὶ λιποτάκτης τῆς πίστεως ἀπὸ τοὺς συμπατριῶτες του. Στὴ δίκη ποὺ ἀκολούθησε ὁμολόγησε μὲ παρρησία τὴ χριστιανική του ἰδιότητα καὶ κλείσθηκε στὶς φυλακές, Μαρτύρησε γιὰ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ στὶς 6 Ἰανουαρίου τοῦ 786. Σερνόμενος πρὸς τὸν τόπο τῆς ἐκτελέσεώς του εὐχαριστοῦσε τὸ Θεὸ ποὺ τὸν ἀξίωνε νὰ ἐγκαταλείψει τὸ ἐπάγγελμα τοῦ ἀρωματοποιοῦ γιὰ τὸ γλυκύτατο ἄρωμα τῶν ἐντολῶν Του καὶ γιὰ τὸν μυροβόλο Παράδεισο. Τὸ ξίφος τοῦ δημίου κτύπησε τρεῖς φορὲς τὸν εὐλογημένο αὐχένα τοῦ Μάρτυρος Ἄμπο, μέχρι ποὺ τὸ τίμιο αἷμα του πορφύρωσε τὴ γῆς τῆς Τυφλίδας. Ἄργότερα τὸ πάνσεπτο σκήνωμα τοῦ Ἁγίου οἱ ἀντίχριστοι συμπατριῶτες του ἄναψαν φωτιὰ γιὰ νὰ ἐξαφανίσουν κάθε του ἴχνος. Οἱ Χριστιανοὶ μὲ κεριὰ καὶ θυμιάματα τίμησαν τὸν ἀρωματοποιὸ Ἅγιο τρέχοντας ὅλοι, νέοι καὶ γέροι, ἄνδρες καὶ γυναῖκες μὲ δάκρυα στὰ μάτια πρὸς τὸν τόπο τοῦ μαρτυρίου καὶ τῆς καύσεως τοῦ σκηνώματός του. Μάλιστα πολλοὶ ἀσθενεῖς θεραπεύθηκαν μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ μας ποὺ δοξάζει αὐτοὺς ποὺ στὴ γῆ τὸν δοξάζουν μὲ λόγια καὶ πράξεις. Μάλιστα τὸ ἴδιο βράδυ τοῦ μαρτυρίου ἕνα λαμπερὸ ἀστέρι φώτιζε τὸ σημεῖο ἐκεῖνο σὰν στήλη πυρὸς δεικνύοντας τὴν εὐαρέσκεια τοῦ Φωτοδότου Θεοῦ μας στὸν ὡραῖο ἀγώνα τοῦ νεαροῦ ἀρωματοποιοῦ. Στὸ σημεῖο τοῦ μαρτυρίου του, κάτω ἀπὸ τὸ Ναὸ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, Metekhi, ὅπου ὁ τάφος τῆς Ἁγίας Σουσανίκ, βρίσκεται Ναός στὸ ὄνομά του, θυμίζοντας σ’ ὅλες τὶς Ὀρθόδοξες γενιὲς τὸ ἡρωϊκὸ φρόνημα καὶ τὸ μαρτύριο τοῦ Ἁγίου Ἄμπο.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Τῶν ᾀσμάτων ἀρώμασιν καταῤῥάνωμεν
Μάρτυρος Ἄμπο τὴν μνήμην,
τοῦ ἀρωματοποιοῦ
τῆς Τυφλίφος πολιούχου καλλιμάρτυρος,
γόνου Βαγδάτης νεαροῦ
ἀγαπήσαντος Χριστὸν
ἐκτμήσεως ἄχρι κάρας,
Ὃν ἱκετεύει ἀπαύστως
ἡμῖν διδόναι θεῖον ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ Ὑπερμάχῳ.

Τὸν πολιοῦχον τῆς Τυφλίδος τὸν ἀλκίφρονα,
Ἄγαρ ἀπόγονον τρωθέντα θείῳ ἔρωτι
καὶ Χριστὸν ὁμολογήσαντα παῤῥησίᾳ,
καλλιμάρτυρα τῆς πίστεως τιμήσωμεν
μελιῤῥύτων ὕμνων ἅπαντες ἀρώμασι
πόθῳ κράζοντες· Χαίροις, Ἄμπο μακάριε.


Μεγαλυνάριον.

Χαίροις, Ἄμπο, Μάρτυς πανευσταλές,
ὁ πατρῴαν πλάνην
ἀποῤῥίψας καὶ τὸν Χριστὸν
ὅλῃ ἀγαπήσας
ψυχῇ, Τυφλίδος εὖχος,
ἄχρις τομῆς αὐχένος
τοῦ πανιέρου σου.

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ο Σύλλογος «Οι Φίλοι του Αγ. Μενίγνου του Κναφέως» σας προσκαλεί στον πανηγυρικό εορτασμό του προστάτου των Χημικών, Αγίου Μενίγνου του Κναφέως, που θα πραγματοποιηθεί στο Παρεκκλήσιο των Αγ. Αναργύρων οδ. Σόλωνος & Μασσαλίας (δίπλα στη Νομική) την Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010 σύμφωνα με το παρακάτω πρόγραμμα:
1. 8.45 – 10.00 π.μ. Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετ’ Αρτοκλασίας.
2. 10.00 – 11.30 π.μ. Δεξίωση για τους παρευρισκόμενους Χημικούς στο παραπλεύρως Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, Ακαδημίας 50. Στη συνέχεια παρουσίαση του Αγ. Άμπο, προστάτου της Τυφλίδας και αρωματοποιού από τον Δρ. Χαράλαμπο Μπούσια και ομιλία του Δρ. Άβνταντιλ Μικαμπερίτζε, Διευθυντού του Γεωργιανού Ινστιτούτου Αθηνών με θέμα: «Ελλάδα - Γεωργία: Ελληνογεωργιανές πνευματικές και πολιτιστικές σχέσεις». Επίσης θα παρουσιαστούν γεωργιανά τραγούδια από τη χορωδία του Γεωργιανού Πολιτιστικού Κέντρου Αθηνών.
3. 11.30 Αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου.

Σας παρακαλούμε να τιμήσετε με την παρουσία σας τον εορτασμό του προστάτου των Χημικών.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο